کاوش موضوع جاده ابریشم

جاده ابریشم شبکه‌ای از مسیرهای بازرگانی اوراسیا بود که از سدهٔ دوم پیش از میلاد تا میانۀ سدهٔ پانزدهم میلادی برقرار بود. راه ابریشم با بیش از ۶۴۰۰ کیلومتر (۴۰۰۰ مایل) درازا، نقش اصلی را در تسهیل تعاملات اقتصادی و فرهنگی و سیاسی و دینی میان شرق و غرب بر عهده داشت. نام «جاده ابریشم» برای نخستین بار در پایان سدۀ نوزدهم ابداع شد. اکنون برخی از کارشناسان به جای «جاده ابریشم» از «مسیرهای ابریشم» استفاده می‌کنند. آنها برآنند که این اصطلاح جدید در نشان دادن مسیرهای بیشتری در خشکی و دریا که بخش‌های گوناگون آسیا و آفریقا و اروپا را به هم متصل می‌کند، رساتر است. جاده ابریشم نام خود را از بازرگانی بسیار پرسود منسوجات ابریشمین که تقریباً منحصراً در چین تولید می‌شد، گرفته است. این شبکه با گسترش دودمان هان به آسیای میانه در حدود سال ۱۱۴ پیش از میلاد از راه مأموریت‌ها و اکتشافات فرستاده امپراتوری چین ژانگ کیان آغاز شد که منطقه را تحت کنترل یکپارچه قرار داد. امپراتوری اشکانی پلی به شرق آفریقا و دریای مدیترانه ایجاد کرد. در اوایل سدهٔ اول میلادی، ابریشم چینی به‌طور گسترده‌ای در رم، مصر و یونان پرطرفدار می‌شد. سایر کالاهای پرسود شرق شامل چای و رنگ وعطر و ظروف چینی بود. از جمله صادرات غرب اسب و شتر و عسل و شراب و طلا بود. جدای از تولید ثروت اعتناپذیر برای طبقات نوظهور بازرگانی، تکثیر کالاهایی مانند کاغذ و باروت به شدت مسیر قلمروهای گوناگون را تغییر داد.... بیشتر در ویکی پدیا