کاوش موضوع جاده ابریشم

جاده ابریشم شبکه‌ای از مسیرهای بازرگانی در اوراسیا بود که از سدهٔ دوم پیش از میلاد تا میانۀ سدهٔ پانزدهم میلادی برقرار بود. این مسیر با بیش از ۶۴۰۰ کیلومتر درازا، نقش اصلی در تسهیل تعاملات اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و دینی میان شرق و غرب داشت. نام «جاده ابریشم» برای نخستین بار در پایان سدۀ نوزدهم ابداع شد، اما برخی کارشناسان به جای آن از «مسیرهای ابریشم» استفاده می‌کنند تا گسترهٔ وسیع‌تری از مسیرهای خشکی و دریا که آسیا، آفریقا و اروپا را به هم متصل می‌کند، نشان دهند. جاده ابریشم نام خود را از بازرگانی بسیار پرسود منسوجات ابریشمین که تقریباً منحصراً در چین تولید می‌شد، گرفته است. این شبکه با گسترش دودمان هان به آسیای میانه در حدود سال ۱۱۴ پیش از میلاد از راه مأموریت‌ها و اکتشافات فرستاده امپراتوری چین ژانگ کیان آغاز شد که منطقه را تحت کنترل یکپارچه قرار داد. امپراتوری اشکانی پلی به شرق آفریقا و دریای مدیترانه ایجاد کرد. در اوایل سدهٔ اول میلادی، ابریشم چینی به‌طور گسترده‌ای در رم، مصر و یونان پرطرفدار می‌شد. سایر کالاهای پرسود شرق شامل چای و رنگ وعطر و ظروف چینی بود. از جمله صادرات غرب اسب و شتر و عسل و شراب و طلا بود. جدای از تولید ثروت اعتناپذیر برای طبقات نوظهور بازرگانی، تکثیر کالاهایی مانند کاغذ و باروت به شدت مسیر قلمروهای گوناگون را تغییر داد.... بیشتر در ویکی پدیا